نام شعر:    مرگ و آخرت-شعر بلوچی همراه با ترجمه فارسی

شاعر:   گَمتیل                                         

بازنویسی و ترجمه:   محمد نوذری                

تهیه و منبع:     سایت جاسک نگر/ نیما نعیمی                        

بیائِت بِئلان سَرَیان مَن حَکایَتِ کَشان      

                        خالِقَی فَرضان گُذاران هَر صَباح آهِ کَشان

ای دوستان و همراهان بیاید و گوش کنید که حکایتی برایتان دارم///فرایض خدا را بجا می آورم و صبحگاهان او را  راز و نیاز می کنم

دَستَ بَندان گؤ کَریما ، صاحَبِئن رؤزی رَسان        

                                       دین و ایمان مُستَجائَن بَرکَهِ پَیغَمبَران

بنده ی خداوند روزی رسان می شوم///که دین و ایمانم را به برکت پیامبرانش به ما ارزانی داد

لُقَمَهِ لؤتان حِلارِئن ،تؤبَه اَز مالِ کَسان                     

                                     نَ وَران نَی بِپؤشان نَی پَ ناحَقِش بَران

همیشه در پی روزی حلالم و از مال حرام دوری می کنم///نه می خورم و نه می پوشم و نه مال کسی را به ناحق می برم

آهِ مِسکینِ نَزیران تا دو رؤچ کِه زِندَگان             

                           گَستَغَنت دَهر پَ جَوانی کَفتَغان تاخ مُ حُشان

آه فقیر را تا دو روز که زنده ام به خود نمی گیرم///تا اینکه جوانیم تمام شد و ریش هایم به سفیدی گرایید

تؤبَه اَز یَک دَمانا، مَیلَ اَکَنت گیپِت دیل مُ کَشان         

                                    شَکَلئن اَرواحَ چُتید،کُنتَ بید لَهرِئن زُوان

توبه از آن لحظه که موقع مُردنت شود///روح از جسم بیرون رود و زبانت قفل شود

دؤستُ بُ سیغیا بِنِندَنت دؤر پَ کانِن دُشمَنان        

                                  واخُ پِریاتان گُفاران،ماد بَ ساولئن پُسَغان

دوستانم سوگواری می کنند و دشمنان خوشحال می شوند///خواهران و مادر و فرزندان گریه و زاری می کنند

بیدُن بُ تَنکِئن کَواهِ دیر بُنِ اَدِّ گَشان                 

                                 هورِ دَریایی جُشانین گُرزِ گؤنِن پَهلَوان

در اَلحد تنگ قرار می گیرم و از من سوال و جواب می شود///فرشتگان را گُرز به دست می بینم

مُنکَرَ پُرسی سُؤالان پَ نمازُ رؤچَغان               

                                  مالِ دَه یَکِت نَدادَ پَ پَکیر و چؤرَعان

منکر از من سوال می کند درباره ی نماز و روزه///آیا زکات مالم را به فقیر و فقرا داده ام یا نه

خانَه ی عَدلُ ثَوابِن پَ دَر و هَمسایَه اُن          

                            اِء زُوان تَرئن کِه حُشک بید مَن جَوابَی چِه بِدان

آنجا خانه عدل و ثواب و بخشش است///این زبان اگر حرفی نداشته باشد من جوابش را چه بدهم

کارِ شَیطانِ اَزازیلَ،وارتَغِش دانی حَرام             

                                       وارتَغِش آدَم  حَوا،اَ جَنَتا بیدَن دَران

کار شیطان لعین بود که آدم حوا را فریب داد و از آن میوه خوردند و از بهشت اخراج شدند

یا اِلهی فُرصَتان دَی بُ جَوابَی بَند مَبان          

                                  اَوَلی جُستُ سُؤالان دین و ایمانَ گَشان

ای خدای من از تو یاری می طلبم تا جواب منکر را بدهم ///سوال اول را از دین و ایمان می پرسد

بَندَه اُن پاکِ اِلهَی کِه نَبی آ بَخشِدان             

                                  دینان دینِ مَحمَدِنُ مَن اُمَتِ پَیغَمبَران

من بنده پاک خداوندم که پیامبر شفاعتم کرده///دینم دین محمّد(ص) و از امت او هستم

بَندَهِ ساتکِت اَ حاخا دادَغِت چَمُ زُوان         

                           دَست پَرَی حکمَتُ کاران باز پَ سَیلُ گِرَوان

بنده را از خاک آفریدی و به او چشم و زبان دادی///دستش را برای حکمت و کار و پا را برای راه رفتن آفریدی

اِء دوءِ بینیُ بُروان، گؤش بی اَشکان قِصَه اُن               

                                 سیری پَریانِن هَمُ رؤچ پَ نِکاهُ عَهدُ شَرع

این بینی ، اَبرو وَ گوش را برای شنیدن آفریدی///و ازدواج و خانواده را طبق سنت درست کردی

خَندُ اَندانا بِنِندَنت دادَغَنت شاها دُ  بَر                 

                                 بادُ نُه ماه و نُه رؤچ  فَشُ پئداغ بید پِسَر

و شادی را آفریدی و آنان را شاد گردانیدی///و بعد از نه ماه و نه روز برای آنان بچه آفریدی

پَنجَه شئرُ سینَه پِراهُ خِردُ باریکِش کَمَر              

                                 تَحلُ بید کؤتُ کَرپاس ،تَ بِنِندُ پؤشُ وَر

ما را ترجمه این بیت یاری کنید

گَشتَغَنت گَمتِئل بَیانا،هؤ نَزانتِ ناشَران            

                                  گؤش پَ گالانان بِدارِت جاهِلی بَد گؤهَران

گمتیل بصورت واضح این اشعار را برای کسانی که نمی دانند گفته است///گوش به اشعارم دهید کسانی که نمی دانید

اِ دُنیا ساءِ سَوائِن ظاهِرِن اَندَی نِشان           

                                        اَستِنان اُمئِدِ گَرِت قادِرِ روزی رَسان

این دنیا مانند سایه صبحگاهی می مانند که هنگام ظهر ناپدید می شود///امیدم تنها به خداوند روزی رسان است

تمامی حقوق برای سایت جاسک نگر محفوظ می باشد.و هر گونه کپی برداری در سایت ها ، کتاب ها ،مقالات و غیره پیگرد قانونی دارد.

نظرات +  تماس با ما +  ارتباط با ما + ایمیل ما راه ارتباطی شما با ماست

  بیائِت بِئلُ بُرادان مَن حَکایَتِ کَشان

                               دَستَ بَندان گؤ مُبینا آه کَشان

     قادِرَی فَرضان گُذاران صُبحُ بئگاه وَقتِ شام

                               آدَمی سائَی صَباحِن ظاهِرِن اَندَی نِشان

       حُکمِ شَیطانا و اَزازیل بَ دِگَر راهِ کَشان                  

                                  اَستِنان اُمئِدِ گَرِت قادِرِ روزی رَسان

        دینُ اِیمانا مُستَجاب کَن بَرکَهِ پَیغَمبَران

                                  لُقمَئهِ لؤتان حَلالِ نَ وَران مالِ حَرام

     نَ بِوَران نَ بِزیران نَ بَ نا حَقِّ بَران

                             توبَه، بَ یَک دَمانا مَیل اَکَنت گیفت مُ کَشان  

بزودی منتشر می شود...