رِگداس در لفظ بلوچی یا مِنداس

نگارش و تهیه: عبدالله بهروجه

بازنویسی،ویرایش و منبع : سایت جاسک نگر (نیما نعیمی)

یکی از شخصیت های افسانه ای مردم جاسک و دیگر ساحل نشینان جنوب ،زنی به نام اُم الداس یا رِگداس است .او در کوه ها و بیابان ها و جاهای خلوت وجود دارد.رگداس به سمت شهرها و آبادی ها کمتر می آید و بیشتر نیمه های شب نمایان می شود.این زن در کمین مردان می نشیند. دو قسمت ران های او همانند اره (داس مانند)است.رِگداس زنی خوش قد و قامت ،زیبا و دل فریب است ؛بوی خوش و عطرآگین از جانب او می آید ،او با برق چشمان خیره کننده اش و خنده ای که بر لب دارد هر مردی را دیوانه وار به دنبال خود می کشاند .آرام آرام راه می افتد و شکار خود را به سوی خلوتگاهی می برد .آنگاه خود را برای نزدیکی با مرد آماده می کند.مردی که به دنبال رِگداس آمده ،اگر از این زن شناخت کافی داشته باشد راهی گریزی نیست، جز اینکه مشتی خاک یا خاکستر در چشمان رِگداس بپاشد و فوراً از آن محل بگریزد.گفته می شود اگر مردی اسیر او شود با ران های اره مانند خود، فشاری بر او وارد می کند و آن مرد را می کُشد.                                                  

دکتر غلامحسین ساعدی در کتاب اهل هوا درباره ی موجودات افسانه ای سواحل جنوب از چند شخصیت افسانه ای نام می برد از جمله اُم المِداس(رِگداس)که موجودی است خیالی و از دریا بیرون می آید و انسان را از بین می برد.و اشاره می کند این شخصیت همان  رِگداس است.در مورد شخصیتی به نام مِنداس (رِگداس) نیز چنین می نویسد:به شکل زن بسیار زیبا و جوانی است که ران های اره مانند دارد و در کوه ها همیشه آواره می گردد.بسته ای جواهر و طلا هم همراه دارد که هیچ وقت از خود دور نمی کند .مردها خیلی زود شیفته رِگداس می شوند و هرگاه او را ببینند دنبالش راه می افتند .رِگداس خیلی زود نرم می شود و روی خوش نشان می دهد و برای هم خوابگی،مرد جوان را به خرابه ای می کشاند .بسته جواهراتش را زیر سرش می گذارد و می خوابد .اگر مردی چیزی در مورد رِگداس شنیده باشد و حدس بزند با کی طرف است ، باید یک مشت خاک یا خاکستر را از زمین بردارد و در لحظه ای که رِگداس روی زمین خوابیده به چشمانش بپاشد.آن وقت بسته جواهرات می تواند برداشته و فرار کند.اما اگر مرد غافل و بی خبر باشد و طمع هم خوابِگی بکند ،رِگداس او را وسط دو پای خود گرفته ،با جفت ران هایش مرد را از وسط دو نصف می کند.در روزگاران قدیم گفته اند:معمولاً روز چهارشنبه رِگداس به سراغ مردی که تنها خوابیده ، می آید و با او معاشقه می کند و به سمت دریا می کشاند.مردانی گرفتار رِگداس می شوند که تمایل رفتار جنسی آنان شدید باشد و چون نمی توانند بر نیروی شهوانی و غریزی خود غلبه کنند در دام این زن گرفتار می شوند.              

در اساطیر یونانی شخصیتی به نام لیلیث وجود دارد .یونانی اعتقاد دارند یک زن نیمه انسان و نیمه حیوان وجود دارد که می آید مردهای خفته در عالم خواب را، فریب می دهد و آن مرد را در حال معاشقه به قعر دریا می برد.                                                                                  

 به طور کلی موجودات افسانه ای که در ذهن مردمان هر قوم وجود دارد ،مطابق با درک واقعیت هایی است که آنان از محیط پیرامون خود دارند و بیانگر تلاش آدمی برای غلبه بر عناصر و نیروی طبیعی است.

موجودات افسانه ای دریای جنوب ایران

نگارش و تهیه: عبدالله بهروجه

بازنویسی،ویرایش و منبع : سایت جاسک نگر (نیما نعیمی)

*اَکوان دیو

*رِگداس یا مریمداس

*انشرتو

*بابای دریا( زِرَی تیح)

*بو سلامه

*پری دریایی

*جزیره متحرک

*جن زیر آبی

*خرچنگ عجیب

*عروس دریایی

*گاو ماهی

*مادر دریا

*ماهی آدمخوار

*مَنتول پَو

*هیولای قنات(چاه)   هایِه گؤ