نام شعر:    وصف حاجی شهکرم-شعر بلوچی همراه با تلفظ

شاعر:   داد محمد قاسم                             

بازنویسی:   محمد نوذری                                   

تهیه،تلفظ،ویرایش و منبع:     سایت جاسک نگر/ نیما نعیمی                    

دِل مَبَندِت کِ جِهان سَیلِ               مَن بَسِ دیدَمُ عالَما حَیلی

Del Mabandet Ke Jehan Sayle *** Man Base Didamo Alama Hayli

تَحت بُلَندِ کَدَحُ سَر کَیلِ            شَهکَرم سارُ یَک دَمِ هؤش کَن

Tat Bolande Kadaho Sarkayle *** Shahkaram Saro Yak Dame Hush Kan

تُحفَهُ آلاءِ گُدان پؤش کَن            راستُ میزانِ سُفرَهِ نؤش کَن

Tohfao Alaea Godan Push Kan *** Rasto Mizane Sofrae Nush Kan

مَی دَفِ شَهدِئن قِصَه اُن گؤش کَن              نَی فَدی عاریفُ فَرامؤش کَن

May Dafe Shahdean Qesa-on Gush Kan *** Nay Fadi Arifo Faramush Kan

فَشَدَنت پِئشی اِن دؤر تَنؤباتی                نَرمَ زارانی گَردِش و گانی

Fashdant Peashi-en Dur Tanubani *** Narma Zarani Gardesh o Gani

تَئی فَراک شَهدِئن شَکَّلَُ شیرَ                سَر تَئی کُلِّ مَیفَسان چؤرَ

Teai Farak Shahdean Shakalo Shira ***  Sar Teai Kole Mayfasan Chura

آسِنِ پُهلُ راجَی گَر گیرَ                   دُشمَنِ مَردانی حَکَپَت گیرَ

Asene Pohlo Rajay Gar Gira  *** Doshmane Mardani Hakapt Gira

این شعر ادامه دارد.بزودی منتشر می شود...

گرد آورنده:   محمد بهروجه

Copy right 2015-Jask negar.Nmzgroup

تمامی حقوق برای سایت جاسک نگر محفوظ می باشد.و هر گونه کپی برداری در سایت ها ، کتاب ها ،مقالات و غیره پیگرد قانونی دارد.

نظرات +  تماس با ما +  ارتباط با ما + ایمیل ما راه ارتباطی شما با ماست

  پناه بر خالق نور ندیده

                            زمین و آسمان را آفریده

  زمین فرش است و قدرت آسمان است

                               که بی خشت اشارات و نشان است

  طبق هفت آسمان و هفت آسمان است

                               میان چهارده اش آدم نشیند

  غزل گویم درودی می سپارم

                               علی با ذوالفقار هم قوت دارد

  ندیدم همچو شیری من دلاور

                                  کمر بسته به حکم ربّ داور

  ندیدم همچو شیر هرگز نه هر جا

                                 نشسته در حضور مجلس شاه

  زِ علم و دل چنین آداب خوانم

                                 زِ لطف نازکِ شیرین زبانم

  اشارت کرد به شاه تاج سولت

                                اگر خواهی منم پاسبان دولت

  اگر خواهی مرا بر جنگ کفار

                               منم با لشکر چندین سرافراز

  نپیچم سر زِ جنگ اهل کفار

                                 خداوند شاکر چندین علیم است

  گَر تو می خواهی مرا با جان و دل

                               گر نمی خواهی برو صحرایِ وِل

  من همان خواهم که ساخته جان و جان

                              آفریده جسم و جانم در جهان

   ما گنه کاریم در این دنیا چنیین  

                              بر تپش آید می نالد زمین

  رحم کن بر ما نگه داری نظر  

                              اَسلام علیک یا خیر و البشر

  لذت دنیا مکن عمرت به سر 

                             حفظ ایمانت بکن اَندر بیار

  حق و دلبین اَست خدای بی نیاز   

                            رهنمای کل عالم حی او دائم مقیم

  این جهان بر کس نماند نقشه ی روی زمین

                          من بنالم مثل بلبل هر سحرگاهِ پسین

  تا بیاموزد تو را ای بنده ی مسکین غریب 

                           ما غریبان در کنارِ کوچه دنیا چه کار

   ما اَسیر و زیرِ دستیم جرم ما را درگذر 

                           ما گُنه کاریم تویی آمُرزگـــــار

   ضربَه ایی در کَهنِ دریا بر نظر بینی چکار

                        روزُ شب ها می تکاند تخته ی جوزی چکار

  ناخُدا بالا نشیند در کنار او چکار  

                      ظاهرش با ناخدا است و غایبش با پروردگار

    این اِجازه داده ما را سیّدِ دانا و دین

                         عالمی در حکم شرعی جایِ پیغمبر نشین

  نیست در آداب و علمش کِبرُ ریا

                        کفر نگردد بر اِشارات هم بگویم اولیا

گردآورنده محمد بهروجه گروکی

  طالب اِسم تو هستم یا اِلَه

                           هر زمان پاکم بگویم لا اِلَه

 ذکر اِلا الله زنم اَندر فلک

                       سر به سجده می نمایم رو به حق

  تو خدای صاحبِ تانا و حق

                       ما فقیر و مستحقیم زیرِ دست

   گفت اِلا الله بفرما بِبَر

                       فکر آن روز کن که می جنبد شکل

   اَی مسلمان زِ طاعت کن جهد

                         خانه ی سختی به حالت می رسد

  مصطفی در چند نهان کردم سلام

                        تو شفاگویی و ما هستیم غلام

   یا رسول الله صل الله علیه 

                       ما مسلمانیم و پاکیم زِ نام تو

  عاقلان گفتند ضعیفی بی خطر 

                      لنگر است کشتی به ما میل سفر

  خواست خوف اَندر ندارد زِ آن خبر  

                       اَی مسلمان تو شه راهت بِبَر 

   اَز کجا آموخته ای گفت و شنود

                        داده ام پول بهره ی هیچم ندید

  خانه ی بی بود و پولم خرید

                       تو به اَز سختی بسوزی راه ما

  کس نمی داند اَز آن اَحوال ما 

                      کس نمی داند که بد اَحوال ما

  اَز بد و نیکی در آن دفتر نشد               

                      آن کسی هنگام برخیزد شود

  دُرِّ یاقوت در میان آن لب است

                      غم زِ دنیا هر زمان پوچ دل اَست

  کار سود خواران همه کارش وِل اَست 

                      اَی برادر اَهل جنّت آن کس اَست

  اَهل تقواست در مدینه مجلس اَست

                        یا حبیبی جان خود کردم وفا 

  ما نداریم هیچ کس غیر اَز خدا  

                     بر شب و روز میکنیم همچون ندا

    نالتِ شیطان بکن اَز ما جدا 

                     آمده آن روز،که روز کردن اَست

   جمع زِ خَلفان کُن کتابش بردن اَست

                   خانه ی تاریک سوال منکر اَست

   می نشید هر سحرگاه بر سرت

                   زِ آن سوال خوب و بد می کند

  صالح مردان جوابش را میدهد

                    آن که بدبخت اَست پشیمان می شود

  شکر به درگاه تو بی شک،اَی اِلاه  

                       اِسم تو بر ما به اَز شِبکِ طلاه

  اَمر ربانی بیامد چون به سر

                      بندگانی را بیاری در نظر

   درد ما سنگین است و می خواهیم طبیب

                       بر شفاعت آمده است آن روز،حبیب

   اِسم من داد محمد است گفتم زِ این                  

                       بر سلام بر دعای مرسلیــن

گرد آورنده: آقای محمد بهروجه گروکی