نام شعر:    شماره 2-شعر بلوچی همراه با ترجمه فارسی و تلفظ

شاعر:   احمد سلیمان                                                        

بازنویسی و ترجمه:   محمد نوذری                                    

تهیه،ویرایش،تلفظ و منبع:     سایت جاسک نگر/ نیما نعیمی                              

بیائت مَنی بِئلُ هَمدِلِ یاران          گؤش کَشِت مَنی شَهدئن شَکَّلِ گُفتاران

Biaeat Mani Bealo Hamdele Yaran *** Gush Kashet Mani Shahdean Shak’kahe Goftaran

ای دوستان و یار و یاوران من،بیایید به پند و اندرزهای من گوش فرا دهید

شَغر وسیع بَنت نَی فَرامؤش بَنت           سَرگُذَشتانی قِصَهَ کَشان

Shaghr Vasie Bant Nay Faramush Bant***Sar Gozashtani Qesa-a Kashan

شعرهایم را مانند وصیت نامه نگهدارید تا هرگز فراموش نشوند .من داستانی را برایتان بازگو می کنم

اِء جِهان هَر رؤچ دابَ کَنت رَنگِ              صُنحَتُ چَرخانی سُوارانی

E Jehan Har Ruch Daba Kant Range ***Sonhato Charkhani Sovarani

این جهان هر روز به یک رنگ است.همانند صنعت ماشین سازی

مُ کاچَران مَرگَنت شؤل شِتابانی             کَردَهی بؤر اَسپ کَدیم وارِءِ

Mo Kacharan Magant Shul Shetabani***Kardahi Bur Asp Kadim Vare

الان در چراگاه ها شترها بدون ساربان و اسب و الاغ ها برای خودشان می گردند.

سَنج و گَربَند بَ لِئرَاُن شَرَّنت              دِهنَه مُ اَسپانی دَفا بیدَغ

Sanj o Garband Ba Leara-on Shar’rant *** Dehna Mo Aspani Dafa Bidagh

سَنج(طنابی که گردن شتر بسته می شود)برای شترها بود دَهَنی همچنین در دهان اسب ها بود

بَ کَتؤپیان سوس پالُمِ             جُنگَغ گَرؤکی نَریانی

Ba Katupian Sus Palome *** Jongagh Garuki Naryani

پالان که از درخت نخل(سوس) درست شده زیبنده الاغ بود. صدای الاغ های گروک هم بی نظیر بود

مَلَّغُ دَست شان نَرمَزارانی              نَرمَزارانی گَردِش و گانی

Malagho Dast Shan Narmazarani *** Narmazarani Gardesh o Gani

با ناز راه رفتن در زمین های سبز و گردش در آن ها همیشه رواج داشت

نامِش تا رؤزِ مَحشَرَ مانی             مُ مَیلِسان بازِء نِشتَغَن خانی

Namesh Ta Ruze Mahshara Mani ***Mo Maylesan Baze Neshtaghan Khani

آنان که در مجلس بزرگان نشست و برخاست داشتند نامشان هنوز مانده و تا اَبد می ماند

قِصَهُ گِئلِش دُرُست پَرَی مانی             وَنتی عاجِزُ فارَنت شئر شِکارانی

Qedao Gealesh Dorost Pary Mani *** Vanti Ajezo Farant Shear Shekarani

سخنانشان پر معنی بود،اما الان آن شیر مرده ها عاجز و خوارند.

مُ گَرَغَنت رؤباه چیلُ چُنکانی             مَصلَحَت بیدَغ شئر،رؤباهَی

Mo Garaghant Rubah Chilo Chonkani*** Maslahat Bidagh Shear’ Rubahay

الان آن افرادی که قبلاً ناتوان و در میان بزرگان جایی نداشتند .ادعای بزرگی می کنند.

شئر رَضائن ،رؤباه نَمَندان             بار اَ اَسپَین کَر  کَدیم وارِن

Shear Razaean ‘ Rubah Nanandan*** Bar A Aspayn Kar Kadim Varean

در مصلحتی که بین شیر و روباه صورت می گیرد.شیر راضی است اما راضی کردن روباه مشکل است.(کنایه از افراد بزرگ راضی می شوند اما افراد ضعیف راضی کردنشان مشکل است)

مُلوک بَلؤچَی حاکِم پَریانی           تَکَّرُ بِئل گؤ کَسا نَشتَغ

Moluk Baluchay Hakem Paryani *** Tak’karo Beal Gu Kasa Nashtagh

در سرزمین بلوچ ها هیچ وقت تلافی و تقاص از  بین نمی رود.

نَی گؤ بَلؤچان،نَی گؤ خانُ سَرداران            حالِش اَ آرتَغ جَتُ سالاران

Nay Gu Baluchan’Nay Gu Khano Sardaran***Halesh A Artagh Jato Salaran

نه با بلوچ ها،نه با خان و سرداران ///ساربانان خبری آورده بودند

بِگَش تَئی بُرتَغ دُزد و اَشراران              مُلوک دَست مُشت، اَبرَنگِئنی ریشان

Begash Taeai Bortagh Dozdo Ashraran *** Moluk Dast Mosht ‘Abrang-eani Rishan

اگر گله شتران کسی را دزدان و راهزنان می بردند آن خان دست به ریش خود می زد و قول می داد که آن گله را برگرداند

بَ بَرؤتان تَحتَگِه مُشتَغ              قؤلُ اِکراران مَنُ دیلا

Ba Barutan Tahtage Moshtagh ***Qulo Ekraran Mano Dila

به یک تار سبیل و قد و اندامشان قول می داند تا آن گله را برگردانند.

قؤلان ما را گؤ پئشیئِن مَردان               مَن نَتَران بِ بُرتَغئِن مالان

Qulan Ma Ra Gu Peashi-ean Mardan ***Man Nataran Be Bortagh-ean Malan

به بزرگی آن مردان قدیم که بدون گله و مال دزدیده شده هرگز بر نمی گشتند.

بَگِ آرتَغ اَ نیلَغی بَندا                آتکَنت بَ پئشیءِ کاچَرُ رَندا

Bage Artagh A Nilaghi Banda *** Atkant Ba Pe-eashe Kacharo Randa

گله را از دورترین جاها به سوی چراگاها برمی گرداندد.

اَفسؤس کِ دُنیا اَنَبی پائِدار               نَ شاهَ مانی نَ حاکِمُ سَردار

Afsus Ke Donya Anabi Paeadar *** Na shaha Mani Na Hakemo Sardar

اما افسوس که دنیا پایدار نیست ،نه بزرگمردی ماند و نه خان و سرداری

                                         بِ نیازِخالِق،فَدَ مانی

Be Niaz KhaleQ’ Fada Mani                                                                            

                                    و تنها خداوند بی نیاز باقی می ماند

گرد آورنده:   محمد بهروجه

Copy right 2015-Jask negar.Nmzgroup

تمامی حقوق برای سایت جاسک نگر محفوظ می باشد.و هر گونه کپی برداری در سایت ها ، کتاب ها ،مقالات و غیره پیگرد قانونی دارد.

نظرات +  تماس با ما +  ارتباط با ما + ایمیل ما راه ارتباطی شما با ماست